ساعت 3 صبحه. تازه از سفر برگشتم. چند روزی از هیچ کجای دنیا خبر نداشتم.فردا صبح زود هم باید سر کار باشم. الان اومدم که فقط یاد آوری کنم که امروز پنجم دی ماهه. سه سال پیش چنین روزی در عرض ده دوازده ثانیه زندگی هزاران نفر از این رو به اون رو شد. برای چند ماهی بم در صدر اخبار ایران و جهان جا داشت و به مرور این واقعه هم مثل خیلی اتفاقات دیگه روز به روز کم رنگ تر و کم رنگ تر شد.در این میان عده ای هم از همون روز اول کلنگی رو به زمین زدند و با شگفتی تمام و برخلاف بیماری همه گیر آلزایمر در کشور ما ، هنوز در حال پیگیری کاری هستند که سه سال پیش وعده اش رو داده بودند.
گروه موج پیشرو یکی از سازمانهایی است که از روز اول دست به کار شد. این سازمان با هدف کمک به کودکان مومن آباد بم سه سال تمام بدون وقفه در این راه زحمت کشیدند. با مرور آرشیو وبلاگشون می تونید بیشتر با کارهاشون در این مدت آشنا بشین. اگر تصمیم به کمک کردن دارید یکی از راههاش تماس با این گروهه. این عکس رو هم از دست ندید. در سفر سال گذشتشون گرفتند. خیلی این عکس رو دوست دارم. تا مدتها wallpaper کامپیوترم بود.
محمدرضا شجریان هم در این سه سال به صورت مداوم پیگیر پروژه باغ هنر بم بوده. اخبار این پروژه رو هم می تونید از طریق این وبلاگ بخونید. یادم میاد روزهای اول خیلی ها می گفتند شجریان این کارو برای مردمی نشون دادن خودش کرده و مثل خیلی های دیگه که روزهای اول آمدند و حرفی زدند و رفتند این پروژه هم از یاد ها می ره. سه سال گذشت و دیدیم چه کسی رفت و چه کسی ماند.
خیلی ها هم ایراد گرفتند که مردم بی سرپناه بم در این شرایط باغ هنر می خواهند چه کنند. مساله این بود که ما امروز را می دیدیم و استاد فردا را. باید امروز فرهنگمان را بسازیم تا فردا خانه هایمان ویران نشود...
پی نوشت بی ربط : پیگیر بازی شب یلدا نبودم و خودم رو هم در قد و قواره های این بازی نمی دیدم. این جور مباحث اصولا برای بزرگان وبلاگیه. به خاطر همین علاقه ای هم به وارد شدن در این بازی نداشتم. اما چه می شه کرد که بعضی آدمها انقدر محترمند که نمی شه رویشان را زمین انداخت. مرضیه عزیز ، در اولین فرصت بروی چشم :)
گروه موج پیشرو یکی از سازمانهایی است که از روز اول دست به کار شد. این سازمان با هدف کمک به کودکان مومن آباد بم سه سال تمام بدون وقفه در این راه زحمت کشیدند. با مرور آرشیو وبلاگشون می تونید بیشتر با کارهاشون در این مدت آشنا بشین. اگر تصمیم به کمک کردن دارید یکی از راههاش تماس با این گروهه. این عکس رو هم از دست ندید. در سفر سال گذشتشون گرفتند. خیلی این عکس رو دوست دارم. تا مدتها wallpaper کامپیوترم بود.
محمدرضا شجریان هم در این سه سال به صورت مداوم پیگیر پروژه باغ هنر بم بوده. اخبار این پروژه رو هم می تونید از طریق این وبلاگ بخونید. یادم میاد روزهای اول خیلی ها می گفتند شجریان این کارو برای مردمی نشون دادن خودش کرده و مثل خیلی های دیگه که روزهای اول آمدند و حرفی زدند و رفتند این پروژه هم از یاد ها می ره. سه سال گذشت و دیدیم چه کسی رفت و چه کسی ماند.
خیلی ها هم ایراد گرفتند که مردم بی سرپناه بم در این شرایط باغ هنر می خواهند چه کنند. مساله این بود که ما امروز را می دیدیم و استاد فردا را. باید امروز فرهنگمان را بسازیم تا فردا خانه هایمان ویران نشود...
پی نوشت بی ربط : پیگیر بازی شب یلدا نبودم و خودم رو هم در قد و قواره های این بازی نمی دیدم. این جور مباحث اصولا برای بزرگان وبلاگیه. به خاطر همین علاقه ای هم به وارد شدن در این بازی نداشتم. اما چه می شه کرد که بعضی آدمها انقدر محترمند که نمی شه رویشان را زمین انداخت. مرضیه عزیز ، در اولین فرصت بروی چشم :)
عکس از محمدرضا جمالی فرد
Labels: بم
Albateh @ on mohit comment ra ghabol nemikard ke bargashtam be mohiteh aa'di & inja comment gozashtam,
Pisheh khodemon migooftim,Yahhho che ax haiee ra inha ma ra az didanesh mahroom mikonand,Didam no hamoon Peykan(arrow) khodemoneh,ke dorosteh az khateh tolideh Iran khodro rakht bar bast,Amma har rooz on ra ziyarat mikonim,Hala chera ma nabayad @ Intermet & weblogeh U axesho bebinim,Khoda midoneh!
Bavaria