زمستان است

با وجود اینکه من در نوشته قبلیم تاکید کردم که مقصودم ازین نوشته تحریم انتخابات نیست گویا دوستانی از جمله بهمن عزیز و تعدادی دیگه دچار سو تفاهم شدن و منو علی رغم این که می خواستم دیگه چیزی در مورد انتخابات ننویسم مجبور به پاسخ گویی کردن . قبل از هر چیز بازم می گم نه قصدم از این حرفها تحریم انتخاباته و نه خودم رو در مقامی می بینم که بخوام چنین حرفی بزنم. سوالی که من از دکتر معین یا جبهه اصلاحات داشتم حق طبیعی من به عنوان کسی که چهار با به اصلاحات رای دادم بود. بعد از پست این مطلب از حنیف و الپر و تعدادی از دوستان طرفداران معین خواستم که جواب یا نظرشونو در مورد مطلبم بگن که فقط حنیف عزیز در ایمیلی که همون روز برام زد به نکات خوبی اشاره کرد ولی باز هم سوال من همچنان بی پاسخ موند. به هر روی من به عنوان یک شهروند که هم حق رای دادن داره و هم حق رای ندادن گزینه دوم رو انتخاب کردم فقط و فقط به خاطر این که همچون نوری و گنجی فکر می کنم مشکلات ما با این چیزا حل نمی شه و رئیس جمهور با محدودیت های موجود کار به جایی نخواهد بود(فقط تصور کنید معین رای بیاره و بخواد با مجلس هفتم کار کنه!). با احترام به آقای خاتمی حتی فکر می کنم خیلی از پیش رفتها و تغییرات جامعه به طور نادرستی به حساب ایشون گذاشته شد و چیزهایی بوده که مرور زمان و تغییرات فرهنگی به اقتضای زمان بوجود آورده وگرنه اونقدر که حجاریان و گنجی و دیگر اطرافیان خاتمی برای اصلاحات هزینه پرداختند خود ایشان این کار رو نکرد(البته منکر کارهای جزیی مثبتی هم که کردن نیستم). این رو هم اضافه کنم که از پنج باری که رای دادم به خاطر آخرین رایی که دادم (دوره دوم ریاست جمهوری) از همه بیشتر پشیمونم. به هر جهت من تصمیمم رو گرفتم و برای بقیه دوستان هم آرزوی موفقیت می کنم. چند کلام کوتاه با دوستانی که کامنت گذاشتن:

حوریه جان- اول این که اگه مایل باشی اینجا(آمریکا) هم می تونی رای بدی. اطلاعاتشو ازین صفحه در بیار. دوم این که نکات خوبی در مورد رفسنجانی گفتی ولی بد نیست مطالب مربوط به واژگونی اتوبوس حامل اعضای کانون نویسندگان، ماجراهای بعد از فتح خرمشهر و... رو هم یه مطالعه ای بکنی و بعد رای بدی. البته جای نگرانی نیست چون اگه تو هم رای ندی همچنان رفسنجانی رییس جمهور آینده خواهد شد.

بهمن و فانی عزیز- در جواب شما که فکر می کنین دارم انتخابات رو تحریم می کنم اجازه بدید قسمتی از نوشته یکی از دوستان تحریمی رو بنوسم:
"...ما با تحریم انتخابات[از قول من بخونبن شرکت نکردن] چیزی به دست نمیآوریم، فقط تلاش میکنیم که چیزی را از دست ندهیم! که این بار با خودمان رو راست باشیم، که هیچ نداریم! که پس فردا از سر نداری خاتمی نماد صلح ما نشود!..." متن کامل

و بالاخره لیلای عزیز- کاملاحق رو به تو می دم . ما که در ایران نیستیم نه برداشت درستی ازمسائل ایران داریم و نه حق داریم در مورد مسائل ایران نظر بدیم. این نوشته هایی هم که می بینی در مورد مسائل ایران همه مصداق این شعر مولاناست:
من درد تورا زدست آسان ندهم
دل بر نکنم زدوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم