زمستان است

Sunday, June 05, 2005

انتخابات: تحریم یا تکریم؟

طی پنج باری که در انتخابات ایران شرکت کردم به جز بار اول که بخاطر فشار خانواده به دلیل گزینش دانشگاه بود بقیه با میل کامل و در جهت حمایت از موج اصلاحات و کمک به پیشبرد دموکراسی در ایران بود. اما الان در جایگاهی ایستادم که فکر می کنم به غیر از همان بار اول که چاره ای جز شرکت نداشتم و رای سفید دادم در بقیه حالات کلاه بزرگی سرم رفته چون به شعارهایی رای دادم که رقم ناچیزی ازونها عملی شدن . قبلا هم گفتم قصد تحریم انتخابات یا مخالفت با حامیان شرکت در انتخابات رو ندارم ولی فکر می کنم به عنوان شخصی که چهار بار در انتخابات ریاست جمهوری ، مجلس شورای اسلامی و انتخابات شوراهای شهر به لیست جبهه مشارکت رای دادم این حق رو داشته باشم که این سوال رو از دکتر معین و هوادارانش بپرسم که چطور وقتی آقای خاتمی که با اون پشتوانه عظیم مردمی و در دست داشتن کامل مجلس و شوراهای شهر نتونست کاری از پیش ببره شما قصد دارید با دست خالی به شعارهایی که می دید جامه عمل بپوشونین؟ با تمام احترامی که برای دکتر معین قائلم و حتما اگر قصد شرکت در انتخابات رو داشتم بهش رای می دادم باید بگم که این شعارها متاسفانه همه در حد شعار باقی خواهند ماند و در سیستم حکومتی کنونی به ما به اصطلاح حماسه سازان دوم خرداد ثابت شد که رئیس جمهور به معنای واقعی کلمه یک تدارکاتچی خواهد بود و این مساله زمانی به ما ثابت شد که رئیس جمهور وقت هم مجلسیان همراهش بودند و هم شهرداریچیها و حمایت بیست ملیونی مردم. در شرایط کنونی و با حرفهایی که تا کنون از معین شنیدم فکر می کنم حضور ایشون در انتخابات فقط تعداد آرا رو بالا می بره . شاید بهترین راه برای جلب رضایت عموم مردم راه حل اکبر گنجی باشه. دکتر معین به راحتی می تونه تبلیغات کم اهمیت رادیو تلویزیونی رو رها کنه و در اعتراض به زندانیان سیاسی دست به اعتصاب یا تحصن بزنه. به جای شعارهای تکراری و کلیشه ای که گوش مردم از اونها پره با ابتکار عمل شرط آزادی زندانیان سیاسی رو برای شرکتش در انتخابات بگذاره. این کار هم محبوبیت مردمی به همراه داره هم توجه تمام رسانه ها رو به خودش جلب می کنه. حتی اگر دکتر معین پیروز انتخابات هم نباشه با این کار روح تازه ای به کالبد جبهه مشارکت دمیده می شه و مطمئنا بازتاب این حرکت از طرف یکی از نامزدهای انتخاباتی در رسانه های داخل و خارج کشور به طور یقین آزادی این افراد رو به همراه داره. به قول اکبر گنجی ما نیاز به یک مصدق داریم. کسی که با شجاعت و اعتراض واقعی و عملی جلوی بی قانونی ها بایسته و چه بهتر که ما این اعتراض رو نه در حد شعار که به صورت عملی ببینیم و گر نه همه ما خوب می دونیم حتی با انتخاب معین ، در شرایط کنونی نه صدا و سیما از حالت انحصاری در میاد نه زندانیهای سیاسی با حرف و انتقاد رییس جمهور از قوه قضاییه آزاد می شن و نه وضع اقتصادی کشور با این برنا مه های مجلس هفتم درست می شه و هزار نه دیگری که از سال 76 تا کنون شنیده ایم.ا

7:39 PM ساعت

لینک ثابت <

نظرات9