نسیمی کز بن آن کاکل آیو
مرا خوشتر ز بوی سنبل آیو
امروز دقیقا دو سال شد که از ایران اومدم . یادمه اوایل که اومده بودم هر کی می گفت دو یا سه ساله اومدم با خودم می گفتم اووه چه مدت زیادی ولی امروز که فکر می کنم انگار همین دیروز بود که بار سفر بستم. هنوز هم باورم نمی شه که از ایران مهاجرت کردم و فکر می کنم که اومدنم موقتیه. جالبیش اینه که در این دو سال کل اسباب و وسایلی که جمع کردم تو دو سه تا جعبه جا می شه و الان که فکرشو می کنم انگار همه این کارارو کردم که هر لحظه که اراده کردم برگردم . چیزی که هیچ وقت در خاطرم نمی گنجه زندگی دائمی در اینجاست. روزهای اول به هرکی این حرفو می زدم می گفتن همه اولش همینو می گن ، الان دوسال گذشته و من بازهم همینو می گم. شرایط اینجا از هر جهت خوبه ولی وقتی بدونی متعلق به اینجا نیستی آزاردهنده است.
پارسال که برای اولین بار بعد از یک سال دوری به ایران برگشتم حسابی توی ذوقم خورده بود و دو سه روز اول می گفتم دیگه هیچ وقت ایران برنمی گردم برا موندن چون اینجا خیلی بد و عوض شده اما بعد چند روز متوجه شدم این خود منم که عوض شدم و اتفاقا هیچ چیزی اینجا عوض نشده. ا
کیارستمی در یکی از مصاحبه هاش در جواب خبرنگاری که پرسید چرا با وجود این همه مشکلات برای فیلمسازی هنوز در ایران موندید گفت ایران برای من مثل یک مادر پیر و غرغرو می مونه.مشکلات خودشو داره ولی مادریه که باید کنارش موند ،ازش مراقبت کرد واز وجودش استفاده کرد. من هم همچنان با خودم عهد کردم که روزی که احساس کردم وجودم در ایران مفید خواهد بود برمی گردم . امیدوارم تا اونروز طاقت بیارم.ا
مرا خوشتر ز بوی سنبل آیو
امروز دقیقا دو سال شد که از ایران اومدم . یادمه اوایل که اومده بودم هر کی می گفت دو یا سه ساله اومدم با خودم می گفتم اووه چه مدت زیادی ولی امروز که فکر می کنم انگار همین دیروز بود که بار سفر بستم. هنوز هم باورم نمی شه که از ایران مهاجرت کردم و فکر می کنم که اومدنم موقتیه. جالبیش اینه که در این دو سال کل اسباب و وسایلی که جمع کردم تو دو سه تا جعبه جا می شه و الان که فکرشو می کنم انگار همه این کارارو کردم که هر لحظه که اراده کردم برگردم . چیزی که هیچ وقت در خاطرم نمی گنجه زندگی دائمی در اینجاست. روزهای اول به هرکی این حرفو می زدم می گفتن همه اولش همینو می گن ، الان دوسال گذشته و من بازهم همینو می گم. شرایط اینجا از هر جهت خوبه ولی وقتی بدونی متعلق به اینجا نیستی آزاردهنده است.
پارسال که برای اولین بار بعد از یک سال دوری به ایران برگشتم حسابی توی ذوقم خورده بود و دو سه روز اول می گفتم دیگه هیچ وقت ایران برنمی گردم برا موندن چون اینجا خیلی بد و عوض شده اما بعد چند روز متوجه شدم این خود منم که عوض شدم و اتفاقا هیچ چیزی اینجا عوض نشده. ا
کیارستمی در یکی از مصاحبه هاش در جواب خبرنگاری که پرسید چرا با وجود این همه مشکلات برای فیلمسازی هنوز در ایران موندید گفت ایران برای من مثل یک مادر پیر و غرغرو می مونه.مشکلات خودشو داره ولی مادریه که باید کنارش موند ،ازش مراقبت کرد واز وجودش استفاده کرد. من هم همچنان با خودم عهد کردم که روزی که احساس کردم وجودم در ایران مفید خواهد بود برمی گردم . امیدوارم تا اونروز طاقت بیارم.ا
man kamelan ba nazaret movafegham. Shayad man bishtar be khatere khasteye khoonevadam in mohajerat ro paziroftam ama hanooz ke hanooze ehsas mikonam hanooz tooye yek mosaferatim va belakhare ye roozi bar migardam iran.
Yadame akharin bari ke baraye didane familo doostanam raftam iran, tooye foroodgah ye janjali shod ke nazdik bood ye kotake mofasali nooshe jan konam!(albate na gofte namoone ke taghsire bande ham nabood)Sare oon jaryan kasani ke oomadand badragham hamash migoftand "ba vojoode in etefagh hatman dige hazer nisti biay iran", ama hamoontor ke eshare kardi ma motealegh be hamoon abo khakim va man shakhsan be irani boodanam eftekhar mikonam!