ساعت 4:58 صبحه. تو این چندین سال مسافرت ، اولین باریه که دچار این jet lag (به هم خوردن خواب به دلیل تغییر ساعت) لعنتی شدم. تمام اخبار این مدتی که نبودمو خوندم. مجله فیلم اردیبهشت رو تموم کردم. حتی مطالب فیلم شب بخیر و موفق باشید رو دوره کردم ولی هنوز اثری از آثار خواب نیست. تلویزیون هم که مزخرفترین برنامه هاش مال این ساعت روزه.
تازه وقتی یادم می افته دو سه ساعت دیگه باید بعد از تقریبا سه هفته غیبت سر کار آفتابی بشم و با رییس محترم ملاقات کنم بیشتر خواب از سرم می پره.

توی این بی خوابی به یمن جریان سیال ذهن یه نتیجه گیری فلسفی هم کردم: وقتی سرت شلوغه و مشغولی، به وبلاگ و وبلاگ نویسی به چشم یک کار باطل که یه مشت بیکار انجام می دن نگاه می کنی. ولی وقتی سرت خلوت می شه وبلاگ نویسی رو امری فرهنگی و مفید برای رشد فکری ، تضارب افکار وهمچنین پدیده ای بسیار مهم وتاثیر گذار می بینی.

این هم یه جمله قصار از وودی آلن که همین الان خوندم به عنوان حسن ختام برنامه:

"در دنیا دو جور آدم وجود داره: آدمای خوب و آدمای بد. آدمای خوب شبا خیلی خوب می خوابن ; اما آدمای بد ... می دونین ، اونا می دونن که از ساعات شب استفاده های بهتری هم می شه کرد."*



*از کتاب مرگ در می زند. نوشته وودی آلن-ترجمه حسین یعقوبی

برانکو بزدل ترین مربی دنیاست. بعد بازی اومدم یه پست بلند بالا در موردش بنویسم ولی بعد که دیدم تو مصاحبه اش گفته نمی دونم چرا تیم عقب کشید باز گول خوردم و فکر کردم راست می گه اما دیروز که دیدم مهدوی کیا تو مصاحبه اش این حرف رو نه تایید کرده و نه تکذیب فهمیدم کار کار همین ترسوترین مربی دنیا بوده. امروز هم که روزنامه ها نوشتن بین دونیمه درگیری لفظی بین دایی و کریمی به وجود اومده و تیم با روحیه داغون نیمه دوم رو شروع کرده که این هم باز به پپه بودن سرمربی بر میگرده. نه تاکتیک درستی نه بازی تمرین شده ای نه دفاع هماهنگی. بعد هرروز میان می گن یادمون باشه مکزیک تیم چهارم دنیاست! یه نگاه به بازی تیم های آفریقایی بندازین ببینین تیم های شصتم هفتادم دنیا دارن چه بلایی سر ده تیم اول دنیا میارن. ما که خیر سرمون تیم بیست و چندمیم.

من خیال پرداز نیستم. برای برد پرتغال مثل همیشه باید منتظر یک معجزه باشیم. خوبی اش اینه که اکثرمون به معجزه و این جور چیزها عقیده داریم.فقط خوشحالم که بعد از جام جهانی پروفسور!!! برمی گرده خونش.

ببخشید خیلی عصبانی ام. آخه امروز پونزدهم جونه.

دی وی دی فيلمهای هاليوود همزمان با اکران(‌يا حتی قبل از اکران) در آمريکا در کشورهای خاور دور با قیمت کمتر از دو دلار به فروش می رسد

امسال تابستان شلوغ و پلوغیه برام. فردا دارم می رم مسافرت. بعد هم که برمی گردم دوست خیلی خیلی عزیزی(خوشبختانه روحش ازینجا خبر نداره که بفهمه چقدر عزیزه) از ایران میاد پیشم. بعد ازون هم که مامان و بابا و خواهر میان. تازه در این بین باید جامو هم عوض کنم که این همه مهمون توش جا بشن. عوض کردن ماشین و گذراندن امتحان ایالت هم بماند. هر روز صبح زیر دوش کارهایی که باید انجام بدم رو مرور می کنم و هر بار به این جمله تکراری "لعنتی، این رو هم یادم رفته بود" می رسم. وقتی آدم بخواد تمام امور زندگی شو یکه و تنها بچرخونه همین می شه دیگه. به هر حال همه اینها باعث می شه این وبلاگ هم بالاجبار یه استراحتی بکنه.