عدم توجه به حقوق دیگران یکی از معایب اصلی فرهنگ ماست. طرز رانندگی ، نحوه ایستادن در صف و هزاران نمونه دیگه شاهد این مدعا هستند. ولی چیزی که در این زمینه همواره باعث تعجب بوده پایمال شدن حقوق اهالی فرهنگ توسط همکاران خودشونه. شاید انتظارات ما از طبقه فرهنگی بالاست شاید هم اشتباه ما در فرهنگی خواندن بعضی از این اشخاصه. ولی هرچه که هست به نظر من نمی توان در جامعه ای که روشنفکران اون چنین خطاهای آشکاری می کنن از مردم عادی انتظار داشت که حقوق اجتماعی دیگر شهروندان رو رعایت کنند:



یکی از روزنامه های معروف و پرتیراژ لس آنجلس که مثل بقیه فرهنگیان این خطه به شدت داعیه فرهنگی بودن ، آزادی خواهی و روشنفکری داره در بیشتر صفحات روزنامه اش آثار و نوشته های دیگران رو بدون ذکر نویسنده و یا ماخذ خبر منتشر می کنه. همون طور که در تصویر بالا می بینید کاریکاتور نیک آهنگ کوثر بدون ذکر نام خالق اثر و یا حتی ماخذ آن(روزآنلاین) فقط یک نمونه از مواردی بود که من در یک شماره این روزنامه پیدا کردم. اول تصورم این بود که این کار سهوی انجام شده ولی وقتی در صفحه بعدی دیدم که سردبیر محترم ، به قول معروف چه در پپسی برای نویسنده محترمش باز کرده و اسم و عکس او رو با چه آب و تابی در بالای صفحه قرار داده متوجه شدم که این مساله به هیچ عنوان نمی تونه اتفاقی باشه.




یکی از اصحاب فرهنگ که چندی پیش اینجا برنامه داشت در این زمینه با پوزخندی می گفت "حق و حقوقمون تو سرشون بخوره لااقل اسممونو بغل کارمون قرار بدن."

یکی دیگر از این دوستان که در کار واردات و پخش فیلمهای پرفروش ایراینیه در مصاحبه ای ازهموطنان عزیز خواهش می کرد که از فیلمهایی که ایشون بدون مجوز آوردن اینجا کپی برداری نکنن و محصول اریجینال!!! رو بخرن.

فکر می کنم اگر یک نفر در این زمینه به طور قانونی پیگیر قضیه بشه( بخصوص که در اینجا کپی رایت شوخی بردار نیست) و یکی از این فرهنگ سازان محترم رو گوشمالی بده بقیه هم حساب کار دستشون میاد.
نیک آهنگ عزیز ، با توجه به این که تو سرت برا دعوا درد می کنه بد نیست پیش قدم بشی:)