زمستان است

پس ازعبور از بزرگراهای لس آنجلس و ماشینایی که صدای موزیک هيپ هاپشون به عرش میره و وارد شدن به سالنی که کیهان کلهر با سازش آماده هنر نماییه حسی به انسان دست مي ده که توصيفش امکان پذیر نیست. کلهر امسال با گروه غزل به اسکربال سنتر اومد.شجاعت خان دیگر عضو گروه دو نفره غزل از یک نوازنده طبل (آبیمان کوشال)دعوت کرده بود تا در اين اجرا آنها رو همراهی کنه. اجرای دوساعته اين گروه شامل چهار قطعه هندی و دو قطعه ايرانی بود .از نکات جالب این برنامه خواندن یک بیت شعر فارسی از حافظ(اگر آن ترک شیرازی...) توسط شجاعت خان با گویش هندی بود. اما بدون شک اجرای بی نظیر کلهر شاخص ترین قسمت این کنسرت بود. کلهر که همیشه نوآوری هاشو در طی این چند سال با گروه غزل انجام می داده این بار هم تجربه های جدیدشو با سازش یا بهتره بگیم معشوقش به نمايش گذاشت. از دیگر نکات جالب این اجرا سوال و جوابهای به سبک موسیقی سنتی ایرانی بین کمانجه و سیتار بود که حتی در قسمتی این سوال و جواب بین کمانچه و طبل و در جای دیگه بین طبل و سیتار انجام شد. آبیمان کوشان هم در این کنسرت اجرای بسیار خوبی داشت و به خوبی تونست جای خالی یار همیشگی شجاعت خان (سندیپ داس) رو پر کنه.
بعد از برنامه و در راه پارکینگ از دو نفر آمریکایی سوال کردم کدوم قسمت برنامه براتون جالب تر بود ؟ بعد از تعریف از کل برنامه، گفتن که مبهوت صدای جادویی کمانچه و اجرای فوق العاده کلهر بودن.ا