chaee dame eftaar az hame chaee haye donya behtare . cheghad ini ke neveshti khoob bood . harja bashi bahooneye oonja ro migiri , manam ke too shirazamo hameye ina ro daram delam havaye mah ramezoon too tehroon ro mikone ... adam hamishe chizi dare baraye bahane gereftanesh :)

be joraat mitoonam ke begam ke in matlabet yeki az ghashangtarin matalebi bood ke neveshti...na faghat mohtavash balke neveshtaresh ham kheili gira va herfeyi tar bood...ba inke kootah bood amma kheili ba khoondanesh hal kardam!

«همه و همه صحنه هایی هستن که اینجا یه دونشم پیدا نمی شه»

و دقیقا به همین دلیل اونجا از ایران بهتره.

آی گفتی.. آی گفتی... دلم پر زد. یه جورایی بهونه گیری کرد. سفره های افطار تو ایران یه چیز دیگه است. یه رنگ و بوی دیگه داره. یه حس خاصی داره که همه جا گیر نمیاد.... این دل بهونه گیر ما دوباره کار دستم داد و اشکم رو در اورد. مخصوصا که دارم ربنا رو هم الان گوش میدم.

كاش قدر خيلي چيزا رو قبل از از دست دادنشون مي فهميديم.

آخ خیلی هم اتفاقا حال می ده وقتی که می فهمی مجبور نیستی بری تو دستشویی یه ساندویچ رو سق بزنی

khaili hal dad pesar ;)
khsoham maid azat

Alireza
malezi

that's exactly how i felt when i heard Rabanna on the first day of Ramadan while i was sitting in the computer lab, waiting for my next class to start. i admit to having shed a tear or two. i missed all the ramadans i spent in iran. although i should say even there i was in the minority! i remember in our class back in highschool, it was only a few hezbollahi kids, my friend, an i who fasted. the rest of my classmates couldn't care less about Roozeh Khari!

How come the main page : "http://itswinter.blogspot.com" doesn't open?
Is it under construction?